Okres Świąt Bożego Narodzeni to okres, gdy musimy sobie radzić z małą ilością czasu, niekończącą się listą zadań do zrobienia i widokiem chudnącego portfela. Rozglądanie się za wsparciem finansowym jest więc naturalnym odruchem u większej części Polaków, którzy nie prowadzą samodzielnego biznesu.
Bony świąteczne dla pracowników to już niemal tradycja. Wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni, że co roku dostajemy skromne bo skromne, ale o określonej, stałej wysokości wsparcie. Może do tego dojść z różnych okazji, ale najczęściej w okresie poprzedzającym bezpośrednio Święta Bożego Narodzenia pracodawca wręcza nam papierek z życzeniami wszystkiego najlepszego. Piękny obrazek, warto jednak przyjrzeć się szczegółom.
Po pierwsze, wartość bonów nie przekracza zazwyczaj czterystu złotych (wystarczy jednak w zupełności na świąteczny prezent dla rodziców ). Najczęściej spotykaną wartością jest 380 złotych.
Po drugie, od 2001 roku pojawiła się kwestia obciążenia bonów podatkiem w wysokości 18 lub 32 %. Możemy kupić niejedno, ale jednak nie całkiem „za darmo”. Rzecz mało opłacalna (dodatkowo przybywa nam papierkowej roboty). A jednak, wygląda na to, że tradycja będzie się utrzymywać. Niektórzy pracodawcy wciąż ją podtrzymują, choć stawiają swoich pracowników w dość niezręcznej sytuacji.
Na szczęście jednak, niektórzy dyrektorzy poszli po rozum do głowy i skorzystali z innych możliwości (wolnych od podatków) pomocy swoim podwładnym w organizacji Świąt Bożego Narodzenia. Ofiarują swoim podwładnym równowartość bonów w postaci koszów z żywnością czy po prostu sumy pieniędzy, za którą przeciętny Kowalski może kupić potrzebne artykuły. Są one wypłacane ze specjalnego konta, albowiem przekazywanie pieniędzy ze środków obrotowych firmy wiąże się z koniecznością odprowadzenia przez pracodawcę podatku. Pracownik dostanie wówczas obiecaną kwotę, ale o niższej wartości. Trzecią możliwością jest tak zwana „karta przedpłacona” – rodzaj karty kredytowej z przelaną na nią równowartością bony (bez podatku).
Niezależnie od tego, jaką formę zapomogi otrzymamy, pamiętajmy, że nie przysługuje ona każdemu. Sytuacja materialna danego pracownika jest rozstrzygająca. Powyżej pewnego progu finansowego, musi sobie radzić sam.
